Piaskowanie zębów to świetny sposób na przywrócenie naturalnej bieli zębów. Pozwala również na ich głębokie oczyszczenie. Zaleca się piaskowanie zębów raz w roku. Jeśli jednak jesteś zapalonym palaczem, możesz chcieć poddać je piaskowaniu dwa razy w roku.
Artykuł poniżej jest wynikiem inspirującej współpracy z aptekaswietokrzyska.pl
Bezbolesny zabieg
Piaskowanie zębów to bezbolesny zabieg, który usuwa z zębów osad, przebarwienia i płytkę nazębną. Zabieg ten jest doskonałym sposobem na poprawę estetyki uśmiechu. Jest on całkowicie nieszkodliwy dla tkanek zęba i może trwać zaledwie 20 minut. Pacjenci, którzy mają wrażliwe zęby mogą zdecydować się na sedację, która pomoże im zasnąć podczas zabiegu.
Proces polega na skierowaniu strumienia specjalistycznego piasku dentystycznego na zęby pod wysokim ciśnieniem. Rezultatem jest bielszy uśmiech, który będzie trwał od sześciu do 12 miesięcy. Często piaskowanie jest stosowane jako uzupełnienie zabiegu skalingu zębów, ale może być również wykonane jako samodzielna procedura. Procedura ta może również przywrócić naturalny połysk Twoich zębów.
Pacjenci powinni umawiać się na piaskowanie zębów podczas rutynowych przeglądów stomatologicznych. Zazwyczaj wykonanie zabiegu zajmuje od dwudziestu do trzydziestu minut. Ważne jest, aby przed zabiegiem umówić się z dentystą i higienistką. Pacjenci są zachęcani do wizyt kontrolnych co sześć miesięcy w celu utrzymania wyników.
W przeciwieństwie do technik wiercenia i wypełniania, abrazja powietrzna jest bezpiecznym i skutecznym sposobem leczenia próchnicy. Zamiast używać wiertła, dentysta używa ręcznej dyszy do wydmuchiwania małych cząsteczek na zaatakowane obszary zębów. Cząsteczki te są następnie odkurzane.
Chociaż abrazja powietrzna jest bezpieczną i skuteczną metodą usuwania płytki nazębnej, ma ona swoje ograniczenia. Nie jest skuteczna na głębokie ubytki, dlatego najlepiej sprawdza się w profilaktyce stomatologicznej. Może jednak powodować wrażliwe zęby i nie jest odpowiednia dla dzieci.
Inną metodą jest laserowe czyszczenie zębów. Zabieg ten jest szybki i bezbolesny. Wiązka światła odparowuje płytkę nazębną i pozostałości. Następnie do wypłukania pozostałości używana jest woda. Jednak laserowe czyszczenie zębów wymaga drogiego sprzętu i jest droższe niż piaskowanie.
Proces może być przeprowadzony bez znieczulenia. Jest to opcja dla pacjentów, którzy boją się wizyt u dentysty. Abrazja powietrzna jest również znana jako mniej bolesna niż wiertła dentystyczne. Eliminuje wysoki dźwięk wycierania, który wielu pacjentów kojarzy się z bólem. Może również złagodzić lęk i uczynić go przyjemniejszym dla pacjenta.
Zwiększona efektywność przylegania
Proces piaskowania może poprawić efektywność przylegania pomiędzy zamkami a zębami. W procedurach ortodontycznych jest to niezbędne dla prawidłowego przylegania zamka do zębów. Proces ten może poprawić przyczepność poprzez wyrzucanie cząsteczek ściernych na powierzchnie zębów, co prowadzi do zwiększenia kontaktu pomiędzy zamkiem a zębem. Różne cząstki ścierne mogą mieć różny wpływ na przyczepność.
Badanie wykazało, że piaskowanie zwiększa siłę wiązania pomiędzy sztucznymi zębami a szkliwem. Kompozyt i żywica akrylowa są najczęściej stosowanymi sztucznymi zębami. W porównaniu z zębami nieleczonymi, zęby piaskowane wykazywały znacznie większą siłę wiązania. Stąd warto rozważyć proces piaskowania przed zastosowaniem systemów adhezyjnych na zębach.
Wydajność adhezji jest kluczowa dla żywicy kompozytowej i sztucznych zębów. Konieczne jest zwiększenie siły wiązania, aby zapewnić trwałość. Procesy piaskowania mogą zwiększyć siłę wiązania i są w tym skuteczne. Obróbka powierzchniowa musi być jednak wykonywana z ostrożnością, ponieważ nie uwzględniała takich zmiennych jak środowisko jamy ustnej czy metodyka starzenia. Niemniej jednak, niniejsze badanie doprowadziło do opracowania protokołu dla lepszej obróbki powierzchni i zwiększenia siły wiązania między sztucznymi zębami a ich naturalnymi odpowiednikami.
Skuteczność adhezji była badana przy użyciu procedury opartej na szpilkach, która umożliwia lekarzowi kontrolowanie ilości pozostałości kleju pozostawionych na zębach po piaskowaniu. Wynik wskaźnika pozostałości kleju (ARI) obliczono w celu określenia stopnia pozostałości żywicy pozostającej na zębach. Wynosiła ona od zera do trzech, przy czym 0 oznacza brak pozostałości kleju, a trzy – że ponad połowa miejsca łączenia szkliwa pozostaje pokryta klejem.
Ta powietrzno-ścierna technika jest alternatywą dla wytrawiania kwasem i ma wiele zalet dla stomatologii. Oprócz usuwania niedoskonałości powierzchni, może ona zwiększyć mechaniczną adhezję pomiędzy żywicami adhezyjnymi a metalami. Abrazja powietrzna poprawia adhezję poprzez usunięcie niekorzystnych tlenków z powierzchni. Ponadto zwiększa energię powierzchniową i powierzchnię wiązania, które są kluczowe dla udanej adhezji.
Zwiększona efektywność adhezji podczas procedur wybielania zębów jest ważną kwestią dla dentystów. Skuteczność adhezji jest kluczowym elementem odbudowy zębów i powinna być uważnie rozpatrywana, aby zmaksymalizować sukces procesu. Jest to istotne dla zapewnienia długowieczności uzupełnienia cyrkonowego. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć jak osiągnąć optymalną wydajność adhezji podczas procedur piaskowania zębów.
Poprawa chropowatości powierzchni
Wykazano, że piaskowanie zębów poprawia chropowatość powierzchni. Im bardziej szorstka powierzchnia, tym lepiej przylega środek wiążący. W badaniu siła wiązania sztucznych zębów wykonanych z akrylu lub żywicy kompozytowej została znacznie poprawiona po piaskowaniu zębów.
Powierzchnie zębów analizowano mierząc ich średnią chropowatość (Ra) i maksymalny profil chropowatości (Rz). Parametry te oceniono przy użyciu oprogramowania Leica Map DCM 3D. Profil chropowatości oceniano rysując pięć pionowych i poziomych linii, a następnie uśredniając wyniki dla każdego zęba w punkcie T1.
Chropowatość powierzchni szkliwa językowego mierzono przed i po piaskowaniu zębów przy użyciu mikroskopu. W pierwszej grupie zęby zostały wytrawione przy użyciu 37% kwasu ortofosforowego, a pozostałe zostały wypiaskowane 30-mm cząsteczką tlenku aluminium. Podczas badania w drugiej grupie, zęby piaskowane miały większą wartość Rz niż pozostałe. Następnie każda grupa miała zeskanowane zęby za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM).
Poprawa chropowatości powierzchni po zabiegu piaskowania zębów poprawiła siłę wiązania zamków i retencji stałej. Efekt ten jest szczególnie ważny w ortodoncji lingwalnej, gdzie bierze się pod uwagę estetykę. Kilku autorów zaleca piaskowanie przed wytrawianiem kwasem ortofosforowym, ponieważ poprawia ono wiązanie zamków i retencji stałej na powierzchniach językowych. Jednak większość badań skupiła się na powierzchniach policzkowych.
Oprócz zalet, technika ta ma również pewne ograniczenia. Na przykład, piaskowanie przed wytrawianiem kwasem daje bardziej jednolitą chropowatość powierzchni i lepszy wzór wytrawiania. Buonocore po raz pierwszy zastosował kwas w 1955 roku do wytrawiania szkliwa, a praktyka ta rozpowszechniła się w innych dziedzinach stomatologii.
Chropowatość powierzchni po piaskowaniu zębów ulega poprawie, nawet jeśli chropowatość powierzchni jest nierówna. W tym badaniu wykazano, że piaskowanie w odległości 15 mm znacznie poprawia chropowatość powierzchni, ale cząstki o wyższej energii nie zwiększały chropowatości powierzchni. Niezależnie od zastosowanej procedury, autorzy dziękują dr Ahmadowi Reza Shamshiri za wsparcie statystyczne oraz panu Esmaeel Hasanzadeh za pomoc techniczną.
W innym badaniu obejmującym inną technikę chropowatości powierzchni przyjrzano się wpływowi różnego napromieniowania lasera na chropowatość powierzchni. W badaniu, arkusze aluminium 2024-T3 zostały pocięte na standardowe kawałki i przeszlifowane siedmioma różnymi papierami ściernymi. Powierzchnie zostały następnie połączone przy użyciu kleju epoksydowego o niskiej lepkości.
Poprawa siły wiązania
Proces piaskowania zębów jest skutecznym sposobem poprawy siły wiązania pomiędzy szkliwem a materiałami stomatologicznymi. Proces ten jest wykorzystywany w produkcji protez. Piaskowanie zwiększa powierzchnię metalowej podstawy i pozwala klejom lepiej przylegać. Proces ten zwiększa mikroretencję i poprawia wyniki kliniczne.
W niniejszym badaniu porównano siłę wiązania pomiędzy grupą poddaną piaskowaniu i grupą kontrolną. Wyniki podano w MPa. Każde badanie miało standardową metrykę dla siły wiązania, a wyniki zostały przedstawione jako średnie różnice i 95% przedziały ufności. Różnica pomiędzy grupami kontrolnymi i eksperymentalnymi była znacząca zarówno dla siły wiązania jak i siły odrywania. Wartość p I2 dla wszystkich badań była większa niż 0,05.
W celu przeprowadzenia badania, 40 ludzkich przedtrzonowców zostało losowo podzielonych na dwie grupy. Grupę I poddano działaniu kwasu fosforowego, a grupę II piaskowaniu 50-um tlenkiem glinu. Zabiegi były stosowane zgodnie z instrukcją producenta. Siłę wiązania każdej grupy mierzono przy użyciu uniwersalnej maszyny testującej Instron. Do porównania wyników użyto krzywych rozkładu przeżycia Kaplana-Meiera.
Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na siłę wiązania pomiędzy protezami a zębami. Żywica bazowa, rozmiar i ciśnienie strumieniowania są ważnymi czynnikami, które mogą wpływać na siłę wiązania między tymi dwoma materiałami. Ważny jest również rodzaj miękkiej wkładki zastosowanej w protezie. Może on poprawić siłę wiązania.
Siła wiązania to zdolność kleju do przylegania do powierzchni zęba. Jeśli powierzchnia zęba jest bardziej szorstka, środek wiążący będzie mógł przylegać do powierzchni. Jest to bardzo ważne w przypadku sztucznych zębów, ponieważ muszą one być połączone z materiałem.
Siła wiązania żywicy kompozytowej i sztucznych zębów jest kluczowa dla ich udanej naprawy. W celu zwiększenia siły wiązania materiałów stomatologicznych zastosowano różne metody. Próba ścinania, mikrościnania oraz próba rozciągania są powszechnie stosowane do pomiaru siły wiązania.
Podobne tematy